موجودی اتریوم در صرافی‌ها به کمترین حد دهه رسید

خلاصه خبر

موجودی اتریوم در آدرس‌های مرتبط با صرافی‌ها به 8.7% از عرضه در گردش کاهش یافته است که پایین‌ترین سطح در یک دهه اخیر محسوب می‌شود.

این افت هم‌زمان با افزایش مقدار قابل توجه اتر منتقل‌شده به فرایند استیکینگ و حساب‌های امانتی (custody) رخ داده است و تحلیلگران آن را عاملی بالقوه برای ایجاد کمبود عرضه قابل معامله می‌دانند.

داده‌های کلیدی

سطح ذخایر در صرافی‌ها

بر اساس شاخص‌های بلاکچینی، نسبت توکن‌های اتریوم نگهداری‌شده در کیف‌پول‌های صرافی به کل عرضه در گردش به 8.7% رسیده است.

این نسبت نسبت به سطوح تاریخی کاهش چشمگیری را نشان می‌دهد و کمترین مقدار طی دهه گذشته ثبت شده است.

روند استیکینگ و نگهداری امانی

بخش قابل توجهی از افت موجودی در صرافی‌ها ناشی از انتقال اتریوم به قراردادهای استیکینگ و سرویس‌های امانتی سازمانی بوده است.

افزایش استیکینگ معمولاً به بسته شدن بخشی از عرضه در گردش منتهی می‌شود که دسترسی فوری برای معامله را کاهش می‌دهد.

علل احتمالی کاهش موجودی

تحلیلگران عوامل متعددی را در کاهش ذخایر صرافی مؤثر می‌دانند که از آن جمله می‌توان به افزایش تمایل به استیکینگ پس از تغییرات پروتکل، رشد خدمات نگهداری امانی برای سرمایه‌گذاران نهادی و رفتار نگهدارنده‌های بلندمدت اشاره کرد.

همچنین مکانیزم‌هایی مانند سوزاندن بخشی از کارمزد تراکنش‌ها ممکن است در بلندمدت بر عرضه خالص اثرگذار باشد، ولی سهم دقیق هر عامل نیازمند بررسی بیشتر شاخص‌های بلاکچینی است.

پیامدهای احتمالی برای بازار

کاهش موجودی قابل معامله در صرافی‌ها می‌تواند نقدینگی قابل دسترس را کاهش دهد و در صورت بروز تقاضای ناگهانی، باعث افزایش نوسان قیمت شود.

هم‌زمان، بازارهای مشتقه و اختلاف قیمت‌ها (اسپرد) ممکن است نسبت به این تغییرات حساس‌تر شوند، ولی شدت اثر به سطح تقاضا و شرایط کلان بازار بستگی دارد.

ریسک‌ها و نکات مدنظر

تمرکز بالای دارایی‌ها در حساب‌های امانی می‌تواند ریسک‌های متمرکزی مانند مشکلات عملیاتی یا ریسک‌های قانونی را افزایش دهد.

علاوه بر این، قفل شدن دارایی در استیکینگ معمولاً دوره‌های عدم دسترسی یا محدودیت‌هایی دارد که نقدشوندگی آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نتیجه‌گیری

افت ذخایر اتریوم در صرافی‌ها به 8.7% نشان‌دهنده تغییری ساختاری در ترکیب عرضه قابل معامله است که می‌تواند زمینه‌ساز فشار عرضه کمتر و نوسانات بالاتر شود.

در عین حال، شدت و دوام این تأثیر، تابع سطح تقاضا، تحولات پروتکل‌ها و شرایط کلی بازار خواهد بود و نیازمند رصد مداوم شاخص‌های زنجیره‌ای و بازار است.